Atatürk’ün içki içtiğini ve hatta milletten saklamadığı bilinir. Kadir Mısıroğlu, bir sohbetinde Atatürk’ün “rakı içmekten sesinin bozulduğunu” iddia etmiştir. Gerçek şu ki, Atatürk içkiyi çok ve aşırı derecede içen bir insan değildir. Sofrasında bazı zamanlarda bulundurur bazı zamanlarda bulundurmazdı. İzmir’e girdiği gün Kramer Oteli’nde ve Selanik körfezine benzeyen İzmir Körfezi’nde içki masasının başına oturmuş ve hatta halka karşı pencerelerin perdelerini kapamak isteyen garsonları durdurmuştur.[1] İçki alışkanlığını kimseden saklamazdı. Hatta o içkiyi “milletimin şerefine” diyerek içmiştir. Atatürk anlatıyor: “Bana içki içiyor diyorlar. İçerim. Gençliğimden beri içerim. Ama harplerde ve millî bir mesele üzerinde devamlı çalıştığım zaman içmem.”[2]

Falih Rıfkı Atay da şu sözlerle Atatürk’ü anlatıyor: “Ben, Atatürk’ü daima, kuvvetleri ve zaafları ile, bizim gibi bir insan olarak alırım.”[3] Atatürk’ün içkisi de yalnızca onu alakadar ederdi. Bu konuda tezlerle kafa yormaya gerek yoktur. O da herkes gibi bir insandı. “Atatürk habire içerdi!” iddiasına da şöyle bir bakalım.  Falih Rıfkı Atay anlatıyor: “Bir akşam başyaver telefonla beni arayarak eşimle beraber Atatürk’ün bizi akşam yemeğine davet ettiğini bildirdi. Gittik. Birkaç kişiydik. Atatürk solgun ve sararmış bir vaziyette masaya oturdu. “-Ben bir şey içmeyeceğim. Fakat siz bir şeyler içiniz. Konuşuruz. Bir müddet böyle yapalım”, dedi.  (…) O akşam Çankaya’da dostlarıyla son sofrasıydı…”[4]

Sonuç
 

                Atatürk alkolü fazla abartmayan ama alışkanlığı olan biridir. Bu kadar…

 
[1] Şevket Süreyya Aydemir, Tek Adam, C III, 2022, s. 473.
[2] Age., s. 473.
[3] Falih Rıfkı Atay, Çankaya, ty, s. 486’den aktaran Aydemir, age., s. 476.
[4] Atay, age., 2022, s. 566.