Her şey ben olduğum için vardı.

 

Gülerdi dünya gözlerimi açtığımda 

yuvaya rahmet yağardı ağlasam 

Nimet adımla gelir, bereket nidamla çoğalırdı

Sıcak duygular düşerdi payıma

güvenle basardı toynaklarım halıya 

Rüzgar dudaklarımı yakar, terimi silerdi ırmaklar 

Bir kuş günü eğer yatağa düşsem iblisler kovalanırdı ruhumdan 

Dili bağlanırdı yoldaşın, hasedi uğurlanırdı komşunun

kandiller yanardı öfkeye çalsam

Milim kıpırdamazdı elim 

Her şey ben olduğum için vardı 

Kazan kaynamaz, kovan işlemezdi olmasam 

 

Neydi alameti farikam?

 

Akça bir güvercinim vardı diğerlerinde olmayan 

Merakım çalardı meyvelerin sessizliği 

dağın böğüreni, hayvanın duası 

ötekinin iması 

Karartmalarda fışkıran cevaplarıyla 

sorular saklardım iniltisinde otların

dünden mi başlardı yarın 

yahut canlı mıydı gölgeler 

Hayretim çoğalırdı mumun yakarına

bükülür müydü kağıt âlimin yatarına

Yazılar yazardım suya

kanar mıydı taş 

yahut inceldiği yerden kopar mıydı insan

Isırırdım kar boran kederleri ve 

şehrin mezarlarına girerdim kırkım çıkmadan

Buğday ezilmişse yerdim

değmezdi kaynağından olmayan su yanağıma 

Benimle dönerdi dünya 

Hızır ki ismimden sonra yetiştirdi imdada

adaklar adandı hayrıma

 

Neydi yazgımı bozan? 

 

Karanlıktan korkmam sonra 

ilkin başımdan coşkun gölü aldılar

 

Bir bir kestiler umudu toy dişlerimden

haz değil

acı veriyormuş sözcüklerim anaç defterlere 

İpek yorganlardan düşürdüler beni 

soğuk taşlara 

Ne yol gösterdiler ama ne denk saydılar

eşitler ve rehberler üşüştüler başıma 

Ağladım üç gün üç gece koptuğumda cennetten

Anladım onun sesiydi kulağım

gülüşüm ondandı, bakışı onaydı

her şey ben olduğum için var değilmiş 

en az ikiymiş dünya ve dönüyormuşum etrafında güneşin 

soğuk bir duştu bu,

ürktüm

Yokluğumdan suretler çiziverdim boşluğa 

ellerim çekildi, büyüdü ayaklarım ve kevgir kafam

doldum da taştım yine bulamadım kendimi

Ben ki düşmeyi bilirdim, 

gözünde yükseldim annemin 

çeşmelerin sefahati kürsülerin gürültüsüne bıraktı yerini 

idiller gazelinden geçip ödüller cehennemine böyle vardım 

Sevmek koşulluydu, sarılmak yok azar boldu 

Istırap yorgunuyum dedim duymadılar

 

Bu muydu büyümem? 

 

Son Deyiş

 

Cemaatin bekleyen cesedim, gelenim yok şimdilerde 

Heves yok korku çok iklimlerden geçtim 

burdan anıt oldu şuralara vazgeçtiklerim

Unuttum şimdinin acilliğini

yarının yakınlığını söktüm 

Arkalar boş düne gidelim 

 

Dindi arzum, soldu ayetim bahçede 

Sahi ne yazdım 

Kala kala avcumda bir yetersizlik türküsü 

 

Geç öğrendim yaprağın zamanını 

Bildim ama geç de olsa ritmini suyun

 

Hüseyin Ali Mersin