sevmek zamanı 

 

dirilir kupkuru güller inatçı rüzgarlarla 

dile bulaşır beyaz bayrak uzatır barbarlar

açılır kapıları şehrin, silahlar saklanır

korkuya merhem olur aşklar 

korlanmış yumruğum çekerim gönderlere

ağzım umuttur

 

yepyeni bir şarkı yeşerir yol kenarlarında 

şaşırır yutkunurum, gözlerim bahar olur 

gün doğmaktadır sürekli ne yana baksam

hazrolurum çok eskiden sevmelere seni ben

şimdi bir nilüfer olsam daima uçarım

 

yarın ola hayrola mı derler bu durumda

dolunaylar büyütürüm gündüzleyin kıvrımlarında

belki şurda yeşil bir ağaç 

belki şurda şeker yiyen çocuk 

belki şurda patisi yanlış anlaşılmış köpek 

belki şurda hep gürül gürül akan bir ırmak vardır

kimi kime kavuşturur binbir gece dapdar tüneller

sisler çekilince

karanlık geçince

kavuşurken güneşe ayaklanmış haytalar

niçin heyecandır karşı karşıya gelmesi gözlerin

birden ona sayar yüzümü yıkarım özleminle

depderin ardışık nefesler alırım alışık olmadığım 

 

yeter ki masallarımı yut, yeter ki elimi tut

dincim ayrılmam soyunurum emellere

inansan iki güvercin havalanır umudî ağzımdan

ben firari olsam, sen sütbeyaz özgür

 

şerbet sayıp dikenler biriktirmişiz acımıza

obruklar şahlanır yuvarlanırken omuzlarımızda

çırılçıplak su perisi olsan sen, ben masmavi gölet

örtüler uçar duymazsın

çalılar ayaklanır görmez

 

körkütük cadılar var şu orman yolunda

çoluk çocuk cümbür cemaat yalapşap ürküyorum

arsız barbarların itirazı

emeksiz asilerin gözü var üstümüzde

ama yolda olmanın güzelliğiyle gelen nimetlere 

ama ekmeğin rehberliğiyle yavrum eve dönmeye inan

sevginin koruduğuna ve birliğin bolluğuna da

 

büyür çünkü kimi kırıntılar bilenerek kararlılıkla

şükür ile sabır bir de şefkatle

 

sonra delişmen atlar haraları yakar ansızın 

kucaklasam sarsam öpsem boynundan

göç durur sanki kıskanır bembeyaz kuğular

yükselen şelaleleri unuturum belki o saat

unuturum sabahtan akşama kazma vurduğum

sarhoş aksanlı yılışık kayaları azimle

bazı suyun korkunçluğunu, bazı suyun korkunçluğunun üzüntüsünü de

 

üç kere renklere sayılır ismim

neşe birinde, uyum ve huzur ötekinde 

özenle defterler tutulur her bir gülüşüne 

üç kere okullar asar çocuklar 

kalbimde kınından çıkmış kılıçlar var

karnımda tepişen karıncalar 

sen sensiz kalırsan üzülürüm 

kırılıyor dağılıyorum ben sensiz kalırsam

 

susarım karakışta yosmalar adres umar 

sar sarmala artık yuvam neresi benim 

 

yol bitmez güneş batmaz nazarımda

ardımızdan gelir dökülen ırmaklar ardımızdan 

tehlike çanları yok burda 

tükenmez haykırışı hayrına kuyuların

adresim bulunur başkaldıran tomurcuklarında

hemen şurda biri ölse nefesim kuvvetlidir 

çünkü aşk engeldir kurumasına fidanların 

uzak şehirlere çeker ıpıslak nidaların beni 

 

ellerim acemi kalbim telaşlı bakiredir 

seversin kayıp kedilerin imdat çağrısını 

diner kabuslar geriye tohumlar bırakarak 

iyi haberler gelir cephelerden  

vedalar yasaklanır sabahlara karşı 

son sular dökülür ardımızdan 

gider köklerini koklarım ulu ağaçların

eski dostum ölüm kırılır küser bana

 

konuşkan bir kuş havalanır mühürlü dudağımdan

sarı çiçekler durgun göller yokuş yollar havalanır 

buradasın oradayım 

oradasın buradayım

birikir ümidim nereye baksam

 

Hüseyin Ali Mersin