Söyleyin! Sokakta nasıl korkmadan yürüyeceğiz? Evde olsak bile güvende hissedebilecek miyiz? İnsanlardan korkmadan arkadaş edinebilecek miyiz? Peki ya sevgili? 

Suçluluk duymadan etek giyebilecek miyiz? Mesela taciz edilirsek suç atabilecekleri bir tayt? Her okula gidişimizde anne babamızın elleri kalplerinde gözleri yollarda mı kalacak? Öldürülürsek kimden hesabı sorulacak? 

Gece vakti sokakta ne işi vardı, diyerek öldürülenden mi? Ya da " O da o kadar kısa giymeyiverseydi." diye mi suçlayacağız maktülü.

Suçluyu haklı bulup iyi halden serbest mi bırakacağız? Ya da suçunu kabul edip iyi hal indirimi mi alacak? 

Söyleyin! Kim dindirecek annenin gözünün yaşını? Kim huzura erdirecek suçsuz günahsız ruhları? Bize yaşamak için, bu hayatta devam edebilmek için kim cesaret verecek? 

Kime güvenebiliriz?

Ben söyleyeyim:Kimseye.

Kızlar lafım bize. Kimseye güvenme, kendine bile. Hep bir adım arkanı kollayarak yürü. Gerekirse odanı kitle uyu. 

Anneler diğer lafım da size. Çocuğunuzu gözünüzün önünden ayırmayın. Sizin kıyamadığınız evladınıza başkalarıgözlerini kırpmadan kıyıyor.

Bu hayatta ne kadın ne çocuk ne de hayvan olunur, insan olunamadıktan sonra...

Daha güneşli günlere, yıldızlı gecelere🙏