ölüm kapına sert çattı
düşlerin o anda irkildi 
uriel sana acayip sinirliydi
gözlerinde okunuyordu ruhunun kabzı
elindeki tırpan bile dile geldi
"ölümlü zaman sana ilerlemez" dedi
insan şaşkın
iblis seyirci
nefis ahmaklaştı
ruh ölümün nefesini hissetti
nefesi soğuk ve zemheri
vucüdun buz kesti o anda 
gözlerin aradı yeniden affedilmeyi
zaman kum saatinden kumlarını döktü
yaşamın film karelerinde sanki çöldü
unutma...! Süleyman'a yar olmadı dünya
sevaplar ve günahlar yanında bekledi 
dualar vardı yattığın yerde 
ne garipsin insanoğlu bastığın toprak 
gün gelince sana taş toprak oldu