SON ELMA

SON ELMA
  • 1
    0
    0
    0
  • Geceye emanet edemem acılarını , güneş gelir de silinir diye bir sabah . 

    Oysa ben , içimde kanayan seni bile , dalında taze açan bir çiçekten fazla severdim .

    Seninle , göklerden düşmüş bir yağmur damlası gibi günahkar , yenik düşmüş bir deniz gibi zifirine vurgun , bolca dalgalanmış ve bir hayli yorgun , köşelerinde hayatın , zafiyetine bulanık . Anılarca sorulmuş , hayallerce konuşmuş ve mevsimsizce ayrılmış akrep ve yelkovan . Zaman bizi koparır , zaman bizi birbirimize yansıtır . Gittikçe duraklarımızı saydırır . Her şey sebebine muhtaç , gönlüm yolundan sürgün edilmiş bir evlat . Tanrının günahlarından biri gibi güvenmek , hüzünlense de kalp inadına sevmek . Göz göze gelmek , teninde soluklanmak ve can bulmak . Her şeyi anlamak ve anlamlarca dolu bakışlarından uzak kalmayı göze almak . Bu hikayede her daim özne olan bir ahmak . En inceldiği yerden kopsa da bir kez daha bağlanmak . Tekrar ve tekrar hatalarca arzulamak . Sonunu defalarca kez gördüğün bir filmi tekrardan izlemek , mucize sahnelerin varlığına aynı heyecanla kapılmak . Birbirini tekrar eden kelimelerce tacize uğramak , yaşadığın onca delik deşik ruh eşiğinde yeşermiş yaralara sarılmak . En masum ile vahşi olanın arafında cirit atmak , yeri geldiğinde kullanılmış bir mendil gibi ayakların altını boylamak . Sevginin doruklarında bir şeylere sataşmak ve yalnızlığın ucube havasını uzun süre soluyunca durulup terbiye olmak . Düşsel zeminde bir çatlak , üzerine kurulmuş protez bir hayat . Şarkılar ardı gelen kalıntı duygular . Biraz sen , biraz sensizlik kokusu burnumda . Elimde titreyen kalemin soğuk dudaklarında ölüm kurusu hasarlı cümleler . Avucumda bir hamlede yutulmaya alışılmış birkaç depresan . Ne hayat gülüyor yüzüme ne de bir insan .  Her şey bulanık bir pencerenin ardında müjdelenmiş mucizeler gibi hikaye . Her şey varlığın ve yokluğun kadar acı . Olsa da olduramadığımız bir dolu aşama kaydı gibi . Sarılamadığımız bir güz sabahı gibi . Zihnimin her bir hücresinde , defalarca kez yenik düşmüş bir kahraman ve çöpün başında titreyen bir kedi gibi . Susamış dudaklara değmemiş bir yudum zalim su gibi yolunda , kendi yolunda . Ancak rayında değil ! Kocaman bir karmaşa ! Son elmayı şeytana da küstürdü sanırım Havva'ya da . Şimdilerde koca bir nane hayat !

     


    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.