Neredeyim?

Etrafıma bakmayarak yürüyorum nicedir. Ayaklarıma teslim ettim yolları,başım öne eğik. Ne düşünüyordumda bunca yolu gözüm kapalı yürüyormuş gibi kalakladım bilinmezin ortasında?

Etraftaki insanlara bakıyorum. Yabancı suretler çevremde; onların da başı öne eğilmiş. Onlar da kim bilir ne zamandır bu yollara esir halde yürüyorlar.
 Herkes birbirinin yansıması gibi dolaşıyor; aynı yol,aynı ifade,aynı boş gözler bilinçsizce..

Girdaba kapılanlarız biz, nasıl böyle olduk? Nasıl koptuk zaman denen kıymetliden? Bugünü unutup yarınların peşine düştük hepimiz. Geçmişi yaşadık,bugünü yitirdik ama ne fayda (!) Gelecek ile yaşıyoruz artık.

Sormadık hiçbirimiz "bugünümüzü geçmişimiz haline getirip kaybedik mi yaşamaya olan hazzımızı?" 
Var mıydı soran? 
Yoksa susturduk mu onları da kendimiz gibi?

Varsa soran;
Çağrıyı dinliyoruz. Dinliyoruz ama kulak asmıyoruz. Umutlarımız gelecekte. Geleceği planlardan ibaret bir hale getirirken onun getireceği bilinmezden kaçıyoruz köşebucak. Ve hala uyuyoruz kurtuluş ellerimizdeyken. Ve dinliyoruz. Ve hala korkuyoruz..