eee dostların bir doğum günü geçidi geldi geçiyor. daha bir tanesi daha kaldı (baktım takvime güncel). arkada çalan bea - hoşçakal kadar bu arada. bunu giden yaşlara ve giden yıllara açmadık tabi ki. bir de giden insancıklara açtım. çünkü her yaş farkında olmadan bizden birilerini koparıp çekiyor. farkında mıydınız bilmem ama bir önceki yaşınızda yanınızda olan ve hayatınızda olmaya devam edenler ya bu yandaşlığa son verdiler veya yaşamlarına son verildi. yani anlamsız dimi doğum gününde bir ölümü anmak eylemim. neyse diyemeyeceğim doğmak kadar ölmekte önemli. ciddi şakaya gelmez.- yine de şöyle bir ardıma dönüp bakıyorum ulan ne güzel yaşlar yaşamışım. bir kütlece ağır bir arkadaşımın yoğun olmayan rutin olan isteğiyle arşiv albüme daldım. neler neler gördüm. bir yan yana fotosu yok bu iki yakın arkadaşımın. ancak ve ancak başkasının çektiği ayrı fotoları croplayıp yediriyoruz. eksik mesela bir fotonun olmaması. büyük eksik. her sene rutine çeken bu iş büyük eksiğin bir sonucu. ama onunda tatlı bir devamlılığı var ya. insan tanıdığına kanaat geliyor. “ulan bunda foto yoktur. dur bi yazalım.” dedik ve şaşmadık mesela. diğeri hediye soruyor bana marka model veriyorum. verdiğim marka modeli tahmin ediyor öteki. böyle böyle sağlamlaşıyor işte dostuk. ne kadar ayrı olunsa da gayrı devam edilsede. böyle böyleee! neyse aileden olmayanla işimiz yoktur. onların kendisi bilmez zaten bu işleri. onlara göre aile de pek ciddi müessese değil. bu’da bizi bozar. çünkü aile asla küsmez küstürmez. bunu bilmez (bilir). göğsünü gere gere gezsin. beyazlar da giysin. siyahlar toz olacaktır. istanbulun geçen yazı beni unutmayacaktır. family ties olanlar bir kenara. sıkı sıkı kenetliyiz birbirimize böyle de kalalım dostlarım. nice mutlu dostların doğum günü geçidine 🥃 (sizi bozmaz da işte bi içimizden geliyo.)