şair kendi kalemine hüküm verdi gecelerde
düşüncelerin üretmeye başladı fikirlerde
kahvenin telvesinde hal hatır kalmadı 
ölüm ışın hızıyla düşündürdü aklını

yolda yürürken aklına düştü süpernova fikirler
şan şöhret hepsi kara toprağın fikirleri
nihilist gibi davran bu reyona sunulan hayata
zihnini tüketir tahammülsüz insanların egoları

neden sormaya başladı sonuçların idealistliği
kelimelerin ölümlü olduğunu carpi diem'de gör 
nefesini kesti ecelin acımasızlığı
şarap yudumladın duygusal olarak kendince