kaç kez satırlarım sustu
kaç kez düşledin kırıkları yaşadı
fakatları yaşadın ama fakatsız ifade et
zaman kalemini kullandı kader defterinde

manzaralarımı kapadı göz kapaklarımın derin uykusu
ölüm sanki ruhumu kabzeden zehir gibi
cennetin ifade etmedi kelimelerin duygusu
geceleri yazıyorum tüm öfke şiirleri

küfürlerin duygusunu anlıyorsun dün gibi
anlamsız düşlerin müflisliği yaşa dün gibi
sessizlik kelimesinde arafını ara
günlerin dili olsaydı günahlarımızı yüzümüze vururdu

bitik dünyanın derdini çekersin keşkelerle
insanların tek derdi günlük tutar gibi gün kurtarma derdinde
bilindik dünlere yazıyorsun kimsesiz düşlerine
şiirlerin duygusunu kaybetti üzerine çizildiğinde