Oturdum.Düşündüm,düşündüm.
Hep yaptığım gibi...
Ya şöyle olsaydı ya da böyle olsaydılar.
İnatla kafamızda dolanırlar.
Yeniden başlasaydık peki.
Yine de aynı yolları seçmez miydik?
Bir şansım olsaydı eğer her şeyi baştan yazardım.
Çok çabalardım mesela,
Kendimi üzmemek
Kimselere kırdırmamak için.
Dünyanın bir merkezi varsa ben gibi hissettirirdim.
Kendini bilmezlere haddini bildirmek için uğraşmaz
Böcek gibi ezer, gerçerdim.
Aşık olmak isterdim ama değer bilmez birine değil
Aşk iki kişilik tek yürek, tek beden diye hatırlatırdım kendime.
Öyle aşık olurdum ki benliğimi unutup sen olurdum
Fakat keşkelere yenilmemeye söz verdim.
Geçmişe inat şimdiye bakarak.
Ben aşık olacağım,
Sevileceğim.
Ben dünyanın merkeziyim.
Ben en değerliyim.
Bencil mi geldi biraz?
Sizce de geç kalmadık mı?
Yorum Bırakın