Bitti dediğim yerlere noktalar yetmedi,

Ben de virgül koydum,

Devam edebileyim diye.

Haritam çok güçlüymüş,

Güneşim Koç, Ay’ım Boğa’ymış.

Ne fark eder?

Gezegenlere kaldıysa işimiz,

Her hafta aynı lakırdılar;

Aşklar, meşkler, işler…

Bir şey olduğu da yok aslında, neyse.

Tutunacak bir şey arıyorsak,

Tutunalım Satürn’ün yakasına,

Jüpiter’in bacağına.

Belki çıkarırlar bizi aydınlığa.

İnanmakla başlar her şey;

Yola çıkmaya cesaret edip

Başardım diyebilen herkes gibi.

Biz de imzamızı atarız altına,

İnandığımız her şeyin.

Çabalarız mesela,

Değer bilenlere,

Hayatımızdan hiç gitmesinler diye.

İşimiz astrologlara da kalmazdı o zaman,

Dolunayı da beklemezdik

“Ex”ten “next” olsun diye.

Ama işte,

Değmez. Bazı kelimelere,

Nokta koymak gerek.

Sayfada yeni yer açmak için yenilerine.