1. Öyle olmayacak şeyler olmuştu ki Alice artık yapılması olanaksız pek az şey bulunduğuna inanıyordu.

2. İmkansıza ulaşmanın tek yolu onun mümkün olduğuna inanmaktır.

3. Alice hep kendine güzel güzel öğütler verirdi. Ama onları pek seyrek tutardı.

4. Nereye gittiğini bilmiyorsan, hangi yoldan gittiğinin pek bir önemi yok.

5. Doğal olarak, insan çörek yiyince boyu yine eskisi gibi kalır; ama Alice olmayacak şeyler olmasına o kadar alışmıştı ki her şeyin alışıldığı yolda olması ona tatsız, anlamsız geliyordu.

6. Ben deli değilim, sadece benim gerçekliğim sizinkinden farklı.

7. Ama eğer ben ben değilsem yeni bir sorun çıkıyor: acaba kimim? İşte asıl bilinmez bilmece bu!

8. Hangisinin gerçek olduğunu söylemek kimin haddine?

9. Bu sabah yataktan kalktığım zaman kim olduğumu biliyordum, ama o zamandan beri birkaç kez değiştim galiba.

10. Herkes yalnızca kendi işine baksa dünya şimdikinden çok daha hızlı dönerdi.

11. +Benim deliler arasında ne işim var?
-Başka ne yapacaksın? Burada herkes, hepimiz deliyiz. Ben de. Sen de.
+Benim deli olduğumu ne biliyorsun?
-Herhalde delisin. Yoksa buraya gelir miydin?

12. Eğer kendime ait bir dünyam olsaydı, her şey saçmalıktan ibaret olurdu.

13. Her şeyden alınacak bir ders vardır, yeter ki insan bilebilsin.

14. Eğer yazılanlarda anlam yoksa daha iyi, hiç olmazsa anlam aramak sıkıntısından kurtulmuş oluruz.

15. Maalesef sen delisin, çatlaksın, sıyırmışsın. Ama sana bir sır vereyim mi, iyi insanların çoğu öyledir.

Sevgili Alice, rüyaların bahçesinde, hep buralarda seninle buluşacağız.
Yorum Bırakın