Patrick Süskind'in olay yaratan "Koku" adlı kitabı 18. yüzyıl Fransa'sında geçiyor. Kitabın kahramanı Jean-Baptiste Grenouille, insanı duygulardan yoksun olmakla birlikte sadece salt kokulara olan duyarlılığı ile tüm kokuları üretebilmekte olan bir dahidir. Bir gün kendi kokusunun olmadığını ve insanların onun varlığından habersiz olduklarını fark ettiğinde ise kendine insanların onun varlığını kabul edeceği kokular sürmeye başlar. İşte Jean-Baptiste Grenouille'in macerasından alıntıları sizler için derledik. İyi okumalar! 1) Parfüm zaman içinde yaşar; gençliği, olgunluğu, yaşlılığı vardır. Ancak hayatının üç çağında da aynı hoş biçimde koku veriyorsa başarılı olmuş denebilir. 2) Onu elde etmeliydi, sırf sahibi olmak için değil, yüreğinin dinginliği aşkına. 3) Denizin kokusu öyle hoşuna gitti ki, onu günün birinde saf ve katışıksız olarak ve içinde boğulabileceği kadar çok ele geçirmeyi diledi. 4) Bugüne kadar hep, büzülüp uzaklaşması gereken şeyin genel olarak dünya olduğunu sanmıştı. Oysa dünya değildi, insanlardı. Öyle görünüyordu ki dünyada, insanları boşalmış bir dünyada pekâlâ yaşanabilirdi. 5) Öyle bir koku yaratabilecekti ki, insani olmakla kalmayıp insanüstü bir şey olacaktı, bir melek kokusu, öyle dile destana sığmaz güzellikte, o kadar canlı bir koku ki, koklayan büyülenip onu, Grenouille’i, bu kokuyu taşıyanı bütün yüreğiyle sevmeden edemeyecekti. Kaynak: Koku, Can Yayınları, 2017