Kavramsal sanat, 1960'lı yılların ortalarında alışılageldik sanat eseri olmayan sanat eserleri için kullanılmaya başlanmıştır. Kavramsal sanat, sanatın kuramsal yanını çözümlemeyi ve sanatı yeniden tanımlamayı hedefler. Şimdi de işleriyle dikkat çeken bazı sanatçılara bir bakalım:

Sebastien Preschoux

Fransız sanatçı Sebastien, endüstriyel hızlılıkla oluşan imgelere meydan okuyarak el yapımı sanat eserleri üretiyor. Sanatını kolayca çoğaltılamayan ve geçici olmayan temeller üzerinde ilerletiyor.

''Bir bilgisayarla her şeyi hızlı ve olduğundan güzel gösterilen bir hale getirebilirsin. Kişisel bir şey yok, eşsiz bir şey yok. Sonucun sürprizine sahip olmak, işlerin sizden kaçabileceğini ve beklenmedik bir yön alabileceğini hissetmek çok keyifli. Önemli olan, malzeme ile dokunsal bir ilişkiye sahip olmak, nitelikleri ve kusurları korkutabilmek.''

[caption id="attachment_222384" align="alignnone" width="640"] Extreme Scale Project[/caption] [caption id="attachment_222386" align="alignnone" width="1000"] Outdoor Installation[/caption]

Joseph Kosuth

Kosuth, sanat nesnelerini düşünceyi aktaran bir nesne olarak görür. Onun için düşünce daha önemlidir. Asıl sanat eserinin düşünce olduğunu ve işlerinin, düşüncesini aktaran bir model olduğunu söyler. 'Bir ve Üç Sandalye' eserinde, gerçek bir sandalye, sandalye sözcüğünün sözlükten alınmış tanımı ve sandalyenin fotoğrafı bulunmaktadır. Bu eserden yola çıkarak Joseph, günlük kullanım nesnesi olan sandalyeye bakış açısını değiştirmiş ve onu üç bakış açısıyla yeniden yorumlamıştır.  

Jenny Holzer

Holzer'in çalışmalarının ana odağı, kelimelerin ve fikirlerin kamusal alanlara taşınmasıdır. Kamusal boyutta çalışmalar yapan Holzer'in büyük ölçekli çalışmaları arasında binalar, reklam panoları ve aydınlatılmış elektronik ekranlar yer aldı. LED tabelalarıyla yaptığı metin tabanlı çalışmalar en çok göze çarpan işlerindendir. Bunun dışında ise, sokak afişleri, taş banklar, resimler, ses, video, fotoğrafları içeren geniş bir medya dizisi de yer alıyor.

''Dili kullandım, çünkü insanların - aslında sanat insanları değil - anlayabilecekleri bir içerik sunmak istedim.''

 

Gillian Wearing

Turner Ödülü sahibi Gillian Wearing, iç yaşamımızla halkımız, birey ve toplum, gerçek ve kurgu arasındaki kopukluğu ortaya çıkaran videolar ve fotoğraflar üretiyor. Belgesellerden, gerçeklik televizyonundan ve tiyatro sanatından esinlenen Wearing, yaklaşımını “kurgu yaşamı” olarak nitelendiriyor. Sanatını, sokakta veya gazetelerde yer alan reklamlar aracılığıyla, kendisi ve tanıştığı insanlara çeviriyor. En ünlü eserlerinden birinde,  Londra'da yüzlerce yoldan geçen kişiyi durdurarak istediklerini yazmaya davet etti. Bu beyaz kartları ve insanları fotoğrafladı. Tüm Wearing’in çalışmalarında olduğu gibi, bu serideki portreler de birinin dış görünüşü ile en içteki özü arasındaki şaşırtıcı, rahatsız edici ayrımı aktarıyor.  

Adam McEwen

İngiliz sanatçı McEwen'ın sanat parçaları resim, heykel ve enstalasyon gibi parçalardan oluşuyor. En ünlü eserlerinden biri ise Jeff Koons ve Kate Moss gibi sanatçılar için yazdığı ölümcül yazılardır.

''Ölüm ilanı, birinin kararlarının bir açıklamasıdır…. Bir anlamda iyimser, bir anlamda imkansız ve tıpkı sanat yapmak gibi.''

Halen New York'ta yaşayan ve çalışan sanatçı, ATM'ler ve klimalar gibi sıradan nesneleri ve materyalleri farklı bir şekilde yorumlar ve sunar.