O günlerde, yarattığı kul yüzünden Tanrı'yı göremez olmuştum; çünkü kulu bir idol haline getirmiştim.

Charlotte Brontë, Brontë kardeşlerin en büyüğüydü ve Emily Brontë ile birlikte Victoria Çağı’nın önemli romancıları arasında yer aldı. Charlotte Brontë erkeğin egemen, sosyal eşitsizliğin, adaletsizliğin, sınıf ayrımının doğal olgular olarak algılandığı ve aşkın Victorian anlayışının reçetesine göre belirlendiği 19. yy. İngilteresi'nde yaşadı. Yazar 19. yy. İngilteresi'nin baskıcılığı ve toplumsal öngörüleri karşısında Currel Berr takma adını kullanarak eserlerini yayımlamıştı. Jane Eyre, yayımlandığı ilk günden itibaren büyük bir ilgi görmüş ve harika bir ün kazanmıştı. Roman, baskının egemen olduğu bir çağda kimliğini, bağımsızlığını arayan genç bir kadının iç mücadelelerini, ruhsal gelişimini yansıtmaktadır.

Roman ilk bölümleri Jane'in ebeveynlerinin ölümü sebebiyle amcasının evinde yaşamak zorunda kalması ve orada karşılaştığı birçok zorluğu anlatır. Jane ve diğer aile üyeleri arasında bir kopukluk olması işleri daha da zora sokup Jane'in fiziksel ve ruhsal olarak işkence görmesine neden olur. Romanın baş kahramanı Jane, diğer aile üyelerine tarihsel bir gönderme yaparak onları Nero ve Caligula gibi diktatörlere benzetmesi, aile içindeki şiddetin ne kadar yoğun olduğunu ortaya koyar. Charlotte Brontë; toplumdan dışlanmanın, yalnızlık hissinin, efendi ve köle ilişkisinin, varoluşçuluğun sorgulanmasını romanın bu bölümlerinde gözler önüne serer. Jane' in aileden uzak ve sürekli bir perde arkasında gizlenmesi, diğer karakterlerden uzaklaşması kitaptaki toplumdan uzaklaşmanın ve sonuçlarının ne kadar ağır olduğunu gösterir. "Hz. Süleyman ne güzel demiş: “Nefret dolu bir sofrada kızarmış et yemektense, sevginin bulunduğu yerde ot yemek yeğdir.” Jane Eyre'ın kuşlarla ilgili kitap okuması bir yerde mutlaka "özgürlüğü" bulacağının işaretlerinden biriydi. Romanın içeriksel olarak "gotik" ögelerle doldurulması yaşanan olayların korkusunu ve ağır etkilerini okuyucuya aktarıyor. Ana karakterin yalnız kaldığında birçok ses duyması ya da doğa olaylarının betimlenerek anlatılması romanın gotik içeriklerini açık bir şekilde ortaya koyuyor. Jane'in diğer aile üyeleri arasında yaşadığı kıyafet, düşünce, fiziksel görünüş gibi anlaşmazlıklar 19. yy. içindeki toplumsal yozlaşmayı gözler önüne serer. Evde yaşanan tüm olumsuzluklar Jane'i yeni bir serüvene itmiştir. Gateshead Hall'dan ayrılması ve yetimhaneye yollanması Jane için fiziksel ve ruhsal bir yolculuk olmuştur. Yetimhanede dayatılan dini kitaplar çocukların sessizliğini korumak ve sükuneti sağlamak için bir "emzik" olarak görülmüştür. Oraya yerleştiğinde ise herkesin ona günahkar gibi bakması Jane'in yaşadığı sıkıntıları göz önüne serer. Oradaki herkes onun iyileşmesi için yetimhaneye yollandığını düşünmüş ve ona karşı bir tavır almış ama sadece aralarından bir kişi ona dürüst bir şekilde yaklaşmış ve onun için bir rehberlik görevi görmüştür (Helen). Yetimhanede bir çok sorun yaşamasına rağmen tüm zorluklara göğüs gerip nihayetinde hayatını değiştirecek olan yeni bir arayış içerisine girip yetimhaneden ayrılmıştır. Bu ayrılık onun için yeni bir başlangıç olmuş ve geride kalan her şey önemini yitirmiştir. Yeni hikayesinin başlangıcı olan Thornfield Hall, ismini etrafındaki dikenli ağaçlardan alır. Ev sahibinin kendi çocuğuna karşı olan tutumu sert bir şekilde görülür ve evden her uzaklaştığında gittiği yerlerden çocuğa oyuncak getirmesi yetimhanede okutulan kitaplar gibi çocuğun susması için kullanılan bir emzik olarak kullanılması Jane'in dikkatini çeker. Nihayetinde durmaksızın devam eden olay örgüsü Jane'in karşısına Bertha'yı çıkarır. Bertha, St. John' un kendinden kaçışıdır ve onun nasıl birisi olduğunu ortaya çıkarır. Bertha'nın Jamaika'dan getirilmesi kitabın temel konularından biri olan "sömürgeciliği" göz önüne serer ve 19. yy. döneminin "Mad Woman In The Attic"adlı temasını görmemizi sağlar. Kaynak : 1