"Radikal şık" kavramı Tom Wolfe'un New York Magazine'de yayımladığı Radical Chic:That Party at Lenny's isimli bir makaleyle ortaya çıkar. Amerikalı roman yazarı 1970'te yayımlanan yazısının başlığının hemen altına bir not düşer. "Yeni politikayı denenmiş ve gerçek sosyal motiflerle bütünleştiren aldatıcı bir iş..."*
60'lı yıllarda Leonard Bernstein ve çevresi Manhattan'da partiler vermekte ve bu partilere "Black Panthers" (Siyah Panterler) adında zenci haklarını savunan radikal bir grubun temsilcilerini de davet etmektedirler. Bernstein, bu partiler sırasında her zamanki siyahi uşaklarını gizleyerek yerine Güney Amerikalı beyazlara servis yaptırır. Partiye katılan elitlere "Radical Chic" adını veren Wolfe bu partilerle ve Bernstein'la dalga geçer.
Serdar Turgut 26 Temmuz 1999'da yayımladığı "Radikal Şıklık Sosyetesi" isimli yazısında kavramdan şöyle bahseder:
'Radikal şıklık' aslında son derece aşağılayıcı bir terim.
Sola yakın liberal görüşlü, hali vakti yerinde olup da sosyal mücadelelere fiilen girmeye cesareti olmayan, bu yüzden vicdani huzursuzluk altında ezilen ve kurtuluşu da uç noktalardaki insanlara fiili destekler vererek bulmaya çalışan insanları anlatıyor bu kavram.
Bir tür zihinsel yalakalık aslında radikal şıklık.
Radikal şıklık yapmaya çalışan insanlar aslında son derece korkak insanlardır. Kendilerini "iyi hissetmek için" marjinal militan hareketleri desteklerken ne kadar ateşli konuşurlarsa konuşsunlar, sonuçta uzaktan alkışlayıcı oldukları için tribünlerde olmanın verdiği güven duygusu içindedirler hep.
Uzaktan alkışlayıcılar için kendilerini iyi hissetmek, vicdan temizlemek için destek verdikleri hareket kendilerine ne kadar uzak, kendilerinden ne kadar farklı olursa o kadar iyidir.
Çünkü desteklenen şeyin önemi yoktur onlar için. Önemli olan uzaktan alkışı başarmaları ve böylece de kendileriyle sosyal rekabet içinde olan diğer radikal şıklık peşindeki gruplara da nispet yapabilmeleridir.
Bazı yazarlar radikal şıklığın elitlerin küçük gördüğü bir topluluğu istemeden de olsa desteklediği anlamına geldiğini savunuyor olsa da kavram aslında elitlerin kendilerinden en uzak olan düşünce sistemini vicdanlarını rahatlatmak için desteklemesi olarak özetlenebilir.
*It's a tricky business, integrating new politics with tried and true social motifs.*
Yorum Bırakın