Anaerkillik; kadının -özellikle "ana"nın- baskın olma halidir. Bir toplum bilimi terimi matriarkal olarak da adlandırılan bu toplumsal örgütlenme düzenin temelini kadının üstünlüğü düşüncesi oluşturur, soy kadınlar tarafından belirlenir ve hakimiyet kadınlarındır.

Anaerkillik teriminin iki kullanımı vardır birincisi annelerin aile reisi olduğu toplumsal örgütlenme tipi ve soyun annelere göre belirlendiği yaygın kullanımla özdeştir. Anaerkilliğin ortaya çıkışı, toplumsal yapı temellinden ziyade özel durumlarla ilgilidir.

Anaerkilliğin daha spekülatif olan ve evrimci kuramlara dayanan ikinci kullanımı; 19. yüzyılda yaygın olup annelerin güç konumlarını ellerinde tuttukları bir topluma göndermede bulunur. Engels kitabında mülkiyet hakkı bulunmayan ilk avcı- toplayıcı toplumların yeniden üretici güçlerinden dolayı kadınlar tarafından yönetilebileceğini öne sürmüştür. Ancak yerleşik tarıma geçişle birlikte toprağın ve malların özel mülkiyet haline gelmesiyle birlikte; zenginliğin soy yoluyla aktarılmasını sağlamak, erkeklerin gözünde önem kazanarak erkekler kadınlarda bulunan yeniden üretici gücü kontrol etmeye başladı ve ataerkillik sistemi yükselirken kadınlar anaerkillikte sahip oldukları gücü kaybetti. Anaerkillik için bu ikinci anlamda tarihte herhangi bir zamanda ya da toplumda arkeolojik ya da antropolojik kanıt yoktur.