Güne çabucak yapılan, hızlandırılmış bir kahvaltıyla başladıktan sonra; çabuk çabuk koştur koştur bir yolculuk hengamesi sürer. Her şey hızlı hızlı, peşinden atlı kovalarcasına geçmektedir. Çabucak varılan iş yerinde çabucak işler yapılır, yarım yamalak, eksik gedik, kalitesiz olsun önemli değil! Sana gelen talebi karşıladın mı ona bakılır. İyi iş çıkardın mı, insana hak ettiği değeri vererek mi çalıştın bunların önemi kati surette yoktur. Çünkü yapılan uyduruk işlerle kısa sürede çokça talep savuşturulmuş, anlık bir kazanç elde edilmiş, hizmet almak için gelen kişiler işimi hallettim zannıyla oradan uzaklaşmıştır çabuk çabuk… Gösterdiğin bu üstün hızlı performansla ayın elemanı seçerler seni… İş arkadaşlarının kıskanç, gönülsüz, çabuk çabuk tebriklerini karşılarsın, elmaların kızarmıştır!

İş çıkışı yine koştur koştur bir yol telaşı, otobüse çabuk çabuk binilir yoksa ayakta kalırsın! Yolda hızlı hızlı yürünür, çabuk çabuk yetişme telaşındasın… Eve gelirsin çabucak değiştirip kıyafetlerini, hızlıca internette dünyaya bir göz atarsın. Yine bir kadın kocası tarafından öldürülmüştür, geç bu haberi; bir adam işsizlikten kendisini Boğaz köprüsünden atmıştır, bunu da geç… Çocuğa cinsel istismarda bulunan bir herif iyi hal indirimiyle yırtmıştır yine… Her zamanki sıradan haberlere öylece göz gezdirirsin hızlı hızlı, zaten hep aynıdır, tipik gündemdir değil mi? Ayaküstü alınan bir duştan sonra, mikrodalgada hazır yemek ısıtır yersin. Bir gün daha çabuk çabuk geçmiştir işte. Hızlıca yatağa girer başını yastığa koyduğun gibi çabucak uykuya dalarsın. Hız döngüsü buna benzer kombinasyonlarla sürer gider.

Çabuk çabuktur her şey!

Dedim ya; yenilen yemekler çabuk çabuk, uykular kestirme, sevgiler çabuk çabuk, hop! bir bakmışsın gömlek değişmiş. Bağlanmalar, vazgeçmeler apar topar. Hızlandırılmış paket eğitim programlarıyla edinilen meslekler… Alelacele bir iki görüşmede kurulan evlilikler… Ayak üstü yapılan öylesine sohbetler… Günü kurtarma mantığıyla çıkılan arkadaş buluşmaları, kurulan günübirlik ilişkiler… Her şey çabuk çabuktur. Atılan mesajlar çabuk çabuk “slm nbr nslsn?” Alınan elektronik aletler üç-beş ayda teknoloji dışı kalmış yavaşlamıştır, çöpü boylayacaktır.

Bunca hızlandırılmış keşmekeşin, acele-alelade-aburcubur bir hayatın içine pek çok şeyi; hatta 20 yıla 30 yıllık niteliksiz birikimi sığdıran Fastmood yaşantı bizlere unutturur! Duyularını yitirmiş et yığınına döndüğümüzü, hissetmeden sindirmeden, doymadan, tatmadan yaşadığımızı, hızlı hareket edebilen zombilere dönüştüğümüzü… Olması gereken neydi, güzel olana nasıl erişilirdi unutturur. Unutmalarımız da çabuk çabuktur, saniyelik hafızalar sarmalına sokulmuşuzdur. Bir dakika düşünme anı yoktur. Fark etmek çok mu zordur? Bir an yavaşlamak, durup hızla olup bitene dışardan bakmak? Yani bir dur, bir dinle, bir aynaya bak be kardeşim! Ne olmuş bize böyle? İvedilikle insanlıktan çıkmışız!