Birini en çok ne kadar seversin? Çok sevdiğiniz birini kaybetme korkusu nasıl bir his? Peki o sevdiğiniz kişiyi bulabilmek için hiç tanımadığınız ve sürekli her şeyi unutan biriyle okyanusta bir sürü tehlikeye rağmen yolculuk etmek ne kadar akıllıca? 

2000'lerin başında animasyon filmlerin en etkili filmlerinden biri olan Kayıp Balık Nemo, geçtiğimiz hafta vizyona girişinin 18'inci yaşını kutladı. Hem sevgi dolu olmasına rağmen bir yetişkini bile heyecanlandıracak maceraları barındıran olay örgüsü; hem de karmaşık ve bir o kadar gerçek bir görsel dünya kurmasıyla hepimiz için ayrı bir yeri olduğunu düşünüyorum. 

     

Film; palyaço balığı olan Marlin ve eşi Coral ile birlikte yakında dünyaya gelecek olan 400'e yakın yumurtalarının canlanmasını beklerken bir kılıç balığı saldırısı olması, Marlin'in eşini ve yumurtalarını kaybettiği çok üzücü bir sahne ile başlıyor.Bu kötü olaydan sonra, geride sadece bir yumurta kalıyor ve Marlin hayatı boyunca onu koruyacağına dair söz veriyor.

Nemo doğuyor ve Marlin, Nemo büyüdükçe onun üzerine daha çok titriyor. Sevdiği birini kaybetme korkusunu yaşayan Marlin, Nemo'nun ondan ayrı hiçbir yere gitmesini dahi istemiyor. Nemo, okula gitme çağı geldiğinde artık tek başına yeni bir dünyaya adım atmak için sabırsızlanırken Marlin başına bir şey gelebilir korkusu ile oğlunun okula gitmesini bile istemiyor.

Okulun ilk günü Nemo, arkadaşlarının yönlendirmesi ile okyanusa açılmak ister. Marlin içine sinmediği için Nemo'ya gittiğinde bunu görüp engel olur, ona çok kızıp okuldan alacağını söyler. Buna sinirlenen Nemo, büyüdüğünü göstermek için çok uzaktaki bir gemiye doğru yüzer. O anda bir dalgıç tarafından avlanması ile Marlin'in Nemo'yu arama serüveni başlar.

     

Marlin'in okyanus korkusu olmasına rağmen uçsuz bucaksız bir okyanusta oğlunu araması, sevdiğin birini tekrar görmek için neler yapılabileceğini gösteren çok güzel bir örnektir.

Dori'nin kısa süreli hafıza kayıplarına rağmen, daha öncesinde tanımadığı Marlin'e elinden geldiğince oğlunu bulması için yardım etmesi ve onu hiç yalnız bırakmaması yardımseverliğin en güzel örneklerinden biri benim için...

"YÜZMEYE DEVAM ET"

Filmin en güzel derslerinin verildiği sahnelerden biri ise; baba oğul kavuştukları anda, Dori büyük bir balık sürüsünün içine düşüyor ve balıkçı teknesinin filesi bütün bir sürüyü yakalıyor. Marlin yeni kavuştuğu oğlunun canını riske atmak istemediği için Dori'yi yalnız bırakmayı düşünse de Nemo'nun yapmaması ve Dori'ye yardım etmesi beni hep çok etkilemiştir. 

Nemo'nun, diş hekiminin akvaryumundan edindiği bir tecrübeyle, babasına bütün balıkları kurtaracağına dair ona güvenmesini söylemesi benim için filmin en güzel sahnesiydi. Marlin, oğluna güvenip ona izin verdiğinde ise Nemo bütün balıklara "yüzmeye devam etmesini" söylüyor ve büyün balıkları o fileden kurtarıyor. 

Filmin son repliğinin "Güle güle oğlum" olması ise oğlunun kendi hayatını yaşaması için tek başına olması ve kendi sorunlarıyla başa çıkmasına izin vermesi ise filmi izleyen anne babalara büyük bir ders veriyor.

     

Biz 90'lar çocukları olarak, çocukluğumuz Kayıp Balık Nemo ve daha bir sürü güzel animasyon filmleri izleyerek geçti. Hatta eminim çoğumuzun sinemadaki ilk izlediği film, animasyon filmidir. Bir çocuk için ilk sinema tecrübesi çok özeldir. Salonun büyüklüğü, koltuklar, o dev ekran hepimizi şaşırtmıştır. O koskocaman ekranda izlediğimiz filmlerden, hayatımız boyunca unutamayacağımız dersler çıkarabiliriz.

Ben de ilk defa sinemaya Kayıp Balık Nemo'ya gitmiştim ve daha 5 yaşındaydım. Hatırladığım ilk anılarımdan biri olmasına rağmen, hissetiklerimi o kadar net hatırlıyorum ki şaşırıyorum buna. Benim için unutulmaz bir anı olmuştu. Annemle birlikte gitmiştik ve koltuğumuz ön sıralardaydı. Annemin salounu küçük bulduğu için şikayet ettiğini bile hatırlıyorum. Filmin başlamasını çok büyük bir heyecanla bekliyordum ama film başladıktan sonra çok büyük bir hayal kırıklığı yaşamıştım. 

Meğerse yanlışlıkla türkçe altyazılı seansa gelmişiz ve ben hiç bir şey anlayamıyordum. Yanımdaki benden birkaç yaş büyük çocuk da "ben okuyabiliyorum ha ha" dediğinde gerçekten o an ne hissedeceğimi bilememiştim. Çünkü o dev ekranıda masmavi denizdeki balıkları görmek çok güzeldi yine de. Annem benim için çok üzülmüştü ve "İstersen hemen çıkabiliriz" dediğinde "Hayır, kalmak istiyorum" diye cevap vermiştim.

O an kendime ait en sevdiğim özellikle tanışmıştım aslında. Eğer çok istediğim, hayal ettiğim bir anı yaşıyorsam o anda yaşanan aksiliklerden, yanlışlardan asla şikayet etmeyip anlayış gösterdiğimi öğrendim. Hala değişmedim, bazen beni fazla sınayan bir özellik olsa da bu yanımı çok seviyorum.

Filmde herkesin tepkiler verdiği sahnelerde kimseyi rahatsız etmeden sessiz sessiz biraz ağlamama ve film arasında sinemadan çıkmamıza rağmen benim için hala güzel bir anıydı, çünkü kendimle ilgili ilk defa bir şeyler öğrenmiştim.

Aylar sonra, bir gün babam eve Kayıp Balık Nemo DVD'siyle geldiğinde, binlerce kez izlemiştim ve hala o DVD'yi saklıyorum. 

     

Teknolojinin hem hayatımızda var olduğu ama akıllı telefonlar ve sosyal medya olmadığı için de aslında hayatımızda bir yer işgal etmeyen o küçük dönemde, animasyon filmlerinin bize kattığı duyguları, evrensel değerleri yoğun bir şekilde hissettirdikleri için de çok şanslıymışız aslında.

Animasyon filmleri çok seven ve hala sinemada çocuklarla birlikte izlemekten çok keyif alan biri olarak, animasyon filmlerinin günümüzde azalması ve her yaşa hitap eden güçlü kurgularının olmaması beni maalesef üzüyor. Çünkü bunun çocuklar için çok önemli çok önemli olduğunu biliyorum. Umarım izlerken keyif aldığımız ve her yaştan insanı mutlu eden başarılı işler çıkar.

Animasyon filmleri içinde herkesin çok sevdiği ve çoğumuzun belki de balıklarının isim sahibi Nemo'nun doğum günü kutlu olsun !