Öylece caddede yürüyorum
Gözüm semâda kulağım sedâda
Epey gölgemsi gelip geçiyor
Birkaç koyu gölge çarpıyor gözüme
Selam veriyor bana, şu işe bak!
Duyar gibi olsam da kafam sersem
Tam selam verecekken kayboluyor
Belki beni hayırsızın teki sayacak
Daha selamlamaya tenezzül etmeyecek
Paşa gönlü bilir, elden ne gelir
Ama bilmez ki kafam nasıl keşmekeş
Ne denli efsunkar ve serkeş
Ben düşünürken insanlar gölgeleşir
Ritim tuttuğum müzik ritmidir kalbimin
Edindiğim rezonans, devinimidir beynimin
Sen şimdi söylen ve söyleş dur beni
Anlamadan dinlemeden
Bir durup düşünmeden

Anlaşılmaksızın yürüyorum yine
Takip ediyorum devasa gölgemi
Bir an bile ayırmadan gözlerimi
Uzuyor gölge, uzuyor zaman
Gözler kapatır sahne perdelerini
Düşünceler uzanır kaldırımlara
Uzayan zaman kısalır utancından
Artık uçar zaman, gölgesinde düşün
Rüzgar gibi geçer anılar, duygular
Döner içimdeki o zarif türbinler

Depolarlar onca içsel devinimi
Böyle böyle yenilenir hep içim
Her gölgeli düşüncelerimde
Her rüzgarlı hissiyatımda
Gölgelerimin karanlık hükmünde
Kıvılcımları ayan kılar bu karanlık
İç sesime kadim bir asalet katar
Dış sesler ve görüntüler silikleşir
İçimde dünyalar yaratılır ve yıkılır
Gölgesinde derin bir melankolinin

Ani sesle faltaşı gibi açılır gözlerim
Tutulurum o hal ile bir garabete
Caddelerde, sokaklarda, köşe başında

Bağırır vızır vızır sayısız araba
Burnundan solur koca apartmanlar
Bende halin şaşkınlığı, bir çarpılmışlık
Yürüyüşler gitgide ağır aksaklaşır
Takip ettiğim gölgemin yokluğunda
İnsanlar alır bir bir gölgelerin yerini
Bazen öyle kaptırırlar ki kendilerini
Gölgelemeye çalışırlar nicelerini
Kibir ki en büyük gölgedir üzerlerinde
Şahsiyetlerini dahi büsbütün kuşatmış

Beden gölgeleşir, gölge bedenleşir
Nice gölge geçer hızlıca yanımdan
Selam veririm, ne duyar ne görür
Kaçarım hızlıca bu hayaletlerden

Bu duraksız gerilim başımı kemirir
Beynimi yer vehim kemirgenleri
Tek çare bunları yemsiz bırakmak
     -gölgeler yokolur zira ışıksızlıkta
Bir kalem alıp dökmek zehri kağıda
Böyle başlar bedenlerin soyut düşüncesi
Gölgeler böyle somutlaşır kağıt üzre
Gölgelere boş gelen, hoş'gelir' bedenlere
Selâm verirler, karşılık almasalar bile
Yazarlar, okunmasalar bile
Konuşurlar, dinlenmeseler bile
Söylerler, aldırılmasalar bile
Haykırırlar, anlaşılmasalar bile
Yaşarlar, fark edilmeseler bile

Not: Fotoğraf, şahsıma ait olmayıp, Juliana Lauletta sitesinden alınmıştır
(En: No infringement of copyright is intended).