Zaman doldu, perdeler açılıyor artık,
Yalanların ağırlığıyla savaştığın,
Uykuların kafandaki dedikoduları,
Yorgunluğun kucağında nice perileri öldürdüğün,
Hoşnutsuzluğun altında boğulduğun o perdeler.
Bedeninde gezinen ışıkların iftiraları,
Seni siper alan gözlerin dikkati var artık üstünde,
Düştüğün zaman tutunacak yerinin olmadığı,
Kırmızıların etrafında dans ettiği yerdesin.
Ölçüsüzlüğün mükemmelliğinde boğulacak tınılar,.
Selam verdiğinde sen beyaz kağıtları okurken,
O zaman tekrar tekrar dilediğin özürlerin karşısında durursun,
Provaların içinde düştüğün sağır karanlıkta, bir perdeye tutunursun
Tekrardan düşersin sana söylenen ışıkların önüne, tek minnetin;
Boğulan tınılar, tek onlar kalmışlar anlamında, perdeler açılmış.
Prova son bulmuş, ve artık acı anılarının son bulacağı yerdesin,
Gözünden kayan ışıkların karşısında, sana siper alan gözlerin karşısındasın,
Ama yanılırsın, bomboş salonda tek başınasın, ölçüsüz tınıların dansıyla;
Vurulursun tek bir göze, başaramazsın, tınılar çalar gider arkandan,
Beyaz kağıtlar serpiştirilir senin adına, ne perde ne provanın olduğu yerde
Geriye kalmış bunlar tek tesellin