Ateşe karşı çok hassas bir insanımdır,
Meleklerle her gün tartışsak da, severim,
Kitaplar çok kaba olsa da, beni en iyi onlar anlar,
Camlar, gece yalnız bıraksalar aramız daha iyi olur,
Yağmur; ne zaman sarılmak istesem bir kaçış,
Bir de ağaçlar, toprak bana kalsa daha iyi olur,
Işıklar mı, fazlasıyla bencil ve pisler,
Karanlık; henüz dersimiz bitmedi onunla,
Rüzgarlar; siyah ve mavi iftiracılar,
Beyaz; en masumları,
Sesler; kardeşimdi onlar, ışığı mı unutmuşlar?
Haberim yoktu benim olaylardan,
Ölen ışıklardan, ölen ışıklar?
Hangimizin ışığından,
Toprak mı konuştu,
Yağmur mu susturdu,
Bulut mu istedi,
Benim haberim yok bunlardan,
Orman da ne,
Karanlık, son dersteyiz?
Ağaçların mı öğretmenisin sen,
Karanlık korkuttu beni,
Ateş gelsin, ama hassasım ona,
Bu ders burada bitsin, orman kalsın sizlere..