İşte o zaman sevineceğim, şapkamın altından, kendini benim kadar karanlığın kollarına bırakmaya aç birini gördüğümden şaşıracağım. Hemde geri geri, kaybolmak için, yüzünü bile çevirmeden  kendini bırakanın tek ben olmadığımı bileceğim. Nefes aldığımda kendime nefretimle dolan havayı anılarımla dışa verdiğimde bileceğim, karanlığın kamçısının sadece bana işlemediğini. Sadece ben korkmuyorum karanlıktan, başıma geçmesin diye şapka takacak kadar.