İthaki Yayınları'nın Japon Klasikleri serisinin ikinci kitabı "Yeşil Bambu ve Diğer Fantastik Öyküler" bugün bitti ve bu yazıyı kaleme almak istedim. Şunu daha iyi anladım şimdi; Japon edebiyatıyla tanıştığınızda bu sonsuz bir dostluğa dönüşüyor. Bu nedenle de son çıkan iki kitabı okumak için sabırsızlanıyorum. 

 

 

Asıl adı Şuuci Tsuşima olan Osamu Dazai, ailedeki siyasetçi olma geleneğine karşı çıkmış ve yazar olmaya karar vermiş. Aldığı bu karar ile Tokyo Üniversitesi Fransız Edebiyatı bölümüne kaydını yaptırmış. Maalesef okuldan atılmasına ve ailesi tarafından reddedilmesine neden olan bir olay yaşamış. Yaşayacağı birçok olayın ilklerindendi; bir geyşayla kaçmıştı.

 

 

Orta halli bir yaşam süren ailesi de oldukça kalabalıkmış. Daha sonra zenginleşip bulundukları bölgede sözü geçen ailelerden biri haline gelmişler. Yaşamı boyunca veremli, sinirli ve alkolik bir halde nefes alıp veren Dazai, 1948 yılında metresiyle (bazı kaynaklarda eşi olarak biliniyor) birlikte suya atlayarak intihar etmiş. Daha öncede üç kez intihar etmeye çalışmış ama başaramamış. Yazdığı eserlerle Japonya'da hala ünlü ve birçok ülkede ilgiyle takip edilip okunan bir yazar. Çalkantılı bir hayat yaşamış ve başına da gelmeyen kalmamış :( Hem de bu kadar gençken birçok şeyi nasıl bir anda yaşayabilmiş? İnsan inanamıyor. 

 

 

Yarı otobiyografik romanıyla hafızalara kazınan Yozo karakteri ile vücut bulan İnsanlığımı Yitirirken, kendi hayatından yaşadıklarını yansıtmış olduğu karamsar bir eserdi zaten. Yazarla da bu kitabı ile tanışmıştım işte. (İnsanlığımı Yitirirken-1948 yılında yazdığı son kitap)

 

 

Şimdi iki kitabını da okumuş olduğum için temelinde "insan"ı baz alan kalemiyle birlikte karamsarlık, insanın varoluşu ve yabancılaşma, içe dönüklük ve o karmaşık çatışmalar da yoğun bir anlatımla ele alınıyor. Bu anlatıma rağmen de okuru kendisine çeken ve bağlayan bir yanı da var. Mutlu ve hayat dolu karakterlerle karşılaşmak mucize olurdu sanırım. Acı seviyesi üstün tutulan çarpıcı öykülere hazır olun, derim. 

 

Yedi öyküden oluşan eser 176 sayfa olup, Japon mitolojisine ve bazı önemli dönemlere değinerek dolu dolu dipnotlarıyla da dikkat çekiyor. İşte o öyküler;

 

 

Öykülerin ortak temaları hüzünlü ve dramatik olmalarına dayanıyor. Ama en yoğun hissettiğim şey bana sürekli ''ölümü'' hatırlatmasıydı. Neredeyse hepsinde ölüm eylemi ve işleyişi hakimdi. Sonunu kötü beklediğim ve birazcık da olsun iyi biten öyküler de vardı; şoka uğradığım ve beni şaşırtanlarda... Ayrıca insanların günahlarını ve inançlarını, inceden işleyen öykülerdi bunlar. 

 

Kitap içinde yer alan yedi öykünün konusu birbirlerinden farklı; yazarın dil ve üslubunun kalitesi nedeniyle elinizden bırakmak istemeyeceğiniz dozda. İçerikleri ve kurguları hakkında birkaç şey yazmam bile olağanüstülüğünü bozabilir diye düşündüğüm için yorum yapmak istemiyorum. 

 

Gerçeklikle hayalin buluştuğu, psikolojinin doruklarına çıkaran ve Japon kültürüyle beslenmiş bu öyküleri kimler sever peki? Mutsuzluğa gelemeyenlerin ve eğlenmeyi daha çok seven okurların hoşuna gitmeyebilir; yine de farklı lezzetlere açık ve her türü tanımak isteyenler için eşsiz bir öykü kitabı olduğunu düşünüyorum. Şahsen benim için unutamayacağım bir Japon klasiği oldu. 

 

Kapak tasarımı da yine harika ve kitaplığın en güzel kitaplarından sadece biri. 

 

 

 

Dazai, Osamu (2021). Yeşil Bambu ve Diğer Fantastik Öyküler. (Çev. Esmanur Yiğit ve Çev. Esranur Yiğit). İthaki Yayınları