Milan Kundera'nın farklı anlatımıyla bir aşk hikayesinin ötesine geçen, bütün zıtlıkların birbiriyle varolduğu çağdaş klasikler arasında yerini sağlam tutan romanı, siz okuduğunuzu fark etmiyorken kaçırdığınız satır araları için yeniden okunmayı talep ediyor.
- "'Einmal ist keinmal' Sadece bir kere olan şey, diyor Alman özdeyişi, hiç olmamış sayılır."
Bu hayatı bir kere yaşadığımızı, seçimlerimizi bir önceki hayatımızla karşılaştırıp değiştiremeyeceğimizi, ana karakter Tomas'ın yalnız olmak mı yoksa Tereza'yla birlikte olmak mı ikileminde kaldığında yaşadığı gelgitlerde görüyoruz.
- "İçinde yaşadığı yeri terk etmek isteyen kişi mutsuz kişidir."
- "Ama güçlüler güçsüzleri incitmeyecek kadar güçsüz olunca, güçsüzler çekip gidecek kadar güçlü olmak zorundaydılar."
Çekip gitmek güç ister, birini incitmekten korkmak güçsüzlük göstergesidir. Kimin ne kadar güçte olduğunu dışarıdan bakarak göremeyebilirsiniz.
- "Bir toplum zenginse, bireylerin elleriyle çalışmalara gerek yoktur; kendilerini zihin ve ruh etkinliklerine adayabilirler."
Kendinizi adadığınız zihinsel ve ruhsal bir doyum getiren kaç tane uğraşınız var ya da var mı?
- "Mezarın üzeri taşla örtülmüşse bu, ölmüş kişinin bir daha dönüp gelmesini istemiyoruz anlamına gelir. O ağır mezar taşı ölüye, 'Olduğun yerde kal!' der."
- "Yürek konuştuğunda, akıl karşı koymayı yakışıksız bulur."
- "Dehşet bir şoktur, mutlak bir körleşmenin zamanı. Dehşette en ufak güzellik yoktur. Bütün görebildiğimiz bizi bekleyen bir olayın gelip geçici ışığıdır."
Hikayesi son bulurken; hüzün "son duraktayız", mutluluk "birlikteyiz" demek diyen Tomas'ı "Hüzün biçimdi, mutluluk içerik. Mutluluk hüznün uzamını dolduruyordu." diye ekliyor Milan Kundera.
(Alıntılar, Can Yayınları Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği, Milan Kundera, 10. Baskı dan alınmıştır.)
Yorum Bırakın