Bir sürüngenden duyduklarım bunlar, yazdığımı bilse çok kızardı bana. Kimse onu fark edememiş.
 
HİÇ VE AYNA

Yan artık, içime çekemiyorum daha fazla.
Balçık içinde batamayan pis gemi, 
Nasıl bu denli çekici olabilir ?
Hangi ayna gerçek yansımanı gösterir ?

Varlığındaki hiçlik ne kadar doyurur ?
İlkel dürtülerinin kurbanı olan aptal,
Kafesinde huzurlusun !  
Hangi mesih sana kafesini gösterir ? 

Beyazın ne denli büyükse, o denli kirlenirsin.
Umursamayacak kadar önemlisin kendi gözünde.
Derinin altındaki bütün dikenlere rağmen, 
Hangi boşluk sana acıyı öğretir ? 

Ben ise kan içerim, sürüngenim.
Ötekileştirilmişlerdenim, ama yalnız değil.
Gülerken de kanarım, beyaz olanlara. 
Aynana bakmadan da gerçeğim,
Hangi hiçlik içindeki Ben'i gösterir ?