tanışma hikayemize vesile olan şahısa her ne kadar minnet duysam da dinlerken asla bu problemi göz önüne getirmiyor oluşumu kendim de garipsiyorum.
öncelikle anathema'yı füzyon olmasıyla eleştiren insanları hep garip bulmuşumdur, grubun kendi alanında aşırı marjinal bir tarza sahip olmasının bu özelliği olduğunu düşünüyorum.
döneminin ilklerinde daha ağır buluyordum albümlerini fakat falling deeper ve distant satellites albümleri ile bu algıyı tamamen silmiş ve doom metalin özüne adını yazdırmıştır diye düşünüyorum.
emin değilim, inceleyecek birileri çıkar mı fakat velev ki çıkarsa diye biraz kategorize ederek birkaç parçayı ekleyeceğim.
slow ve vokalin aşırı ön planda olmadığı daha çok müzikal anlamda sizi çekecek bir şeyler arıyorsanız;
-springfield
-crestfallen
-ghosts
-endless ways
riff ve biraz ağır parçaları seviyorsanız;
-deep
-fragile dreams -alternative 4-
-judgement
bence tam kararında olan, hem vokal hem de müzikal anlamda etkili bir şeyler için de son eklememi yapıyorum.
-the beginning and the end
-untouchable pt1
-ariel
-anathema
-the gathering of the clouds
listeler uzar gider elbette... son olarak niçin yaptığımı bilmemekle beraber benim için en özel şarkısı olan 'angels walk among us' şarkısını da ekliyorum. umuyorum listelerinize dahil edebileceğiniz bir grup olmuştur.
Flying live performansları ve one last goodbye şarkısı beni paramparça ediyor