sahi bu zararı kendi şahsına sen vermiş olsaydın, bu kadar acı verir miydi şu zamanların?

yoksa mağdurluğun rolüne bürünmüş olarak kendini kanatmaya devam mı ederdin? pek de önemi yok aslında. 

senin suçun değildi. 

mağdurdun zaten, bunun altına yatıyor olmanı yargılamıyorum. iyileşmeyi reddetmemiş oluşunu seviyorum, başının bir hemşire tarafından okşandığı o gece gözündeki parıltı daha da büyümüştü zaten. 

bilhassa rahatsızlık veren şeyin ise farkındayım, kılıf örüyor gibi hissetmekten tiksindiğinin yani. kendi çirkinliğini örtecek bir şey olarak mağduriyetini göz önüne almayı sevmiyorsun. 

bunu aşmanı sağlayabilir miyim inan bilmiyorum fakat senin bunu kaldırabileceğinden eminim. çok güçlü olduğunu da söylemeyeceğim sana... fakat güçlü kılınacaksın. özünde yakalayamadığın gücü yakalaman için çırpınan insanlar var. olmaya da devam edecekler, bir gün senden kopsalar dahi. 

hiçbir şey tam olarak geçmez, geçmeyecek de. izlerini taşısan da yaşamayı öğreniyorsun, görüyorum. silemeyeceğin kadar işlenmiş sana, senden bir parçayı temsil ediyorlar artık. onları eğitmek ve senin gibi tertemiz kılmak adına çok çaba sarf ediyorsun ve başarıyorsun. 

çirkin değilsin, olmadın da. 

bunlar seni aklamadığı gibi karalamaz da, en azından bunun tam olarak farkında ol. 

seni tutan her zaman ben olacağım, sağ elin kırıldığında sol elin olacağım. zihnin sustuğunda kalbin olacağım. seni ben toparlayacağım. 

çünkü senin yansıman benim, olmaya da devam ediyorum. 

137|0305