Ben rüzgarım

Denizim

Akşam yıldızıyım

Ben herkesim

Herhangi biriyim

Kimseyim

 

Eden’s Island, bazıları tarafından ilk Psychodelic albüm olarak kabul edilir. Eden Ahbez, hippilerden önce bile hippi hayatı sürmekteydi. Ahbez, Uzakdoğu kültürleri ve felsefeyle ilgili kitaplar okumuş, vejetaryen olmuş ve evrensel tanrı kavramını kabul etmişti. Mülkiyeti ve ait olmayı hayatı boyunca asla kabul etmedi. Hatta çocuğu doğduğunda bile sokakta yaşamaya devam etti. Ahbez, 1948 yılında Nature Boy şarkısı ile kendini ilk defa duyurdu. Televizyona çıktığında ise ana akım ilk kez bir hippiyi görmüş olacaktı.

Eden's Island "Exotica" türünde bir albümdür bu yüzden albümün üzerine konuşmadan önce Exotica türü nedir ondan bahsetmek istiyorum. 1950’lerde Polinezya ve Güney Pasifik kültürleri, Amerika’nın ilgisi çekmeye başlamıştı. Martin Denny, Arthur Lyman ve Les Baxter gibi yenilikçi müzisyenler, tarzlarına geleneksel enstrümanlar ve tropik bölgelerin ritimlerini kattılar. Böylece Batıdaki kitleye, egzotik olarak pazarlanan müziği popülerleştirdiler. Tür adını Martin Denny’nin, Exotica albümünden aldı. Exotic müzik, genel olarak bir bölgeyle ve belli bir geleneğe bağlı değildir. Toplumun dışında kalmış her kültür, gelenek ve oluşum bu türe göre egzotiktir.

Eden’s Island’ı ilk dinlediğimde Manson’un kayıtları aklıma gelmişti. Ahbez’e dışarıdan baktığınızda uzun saçları beyaz cübbesi ve sandaletleri ile “Kült Kişiliği” olan bir insan hissi uyandırıyor. Hatta müziklerini ve şiirlerini dinlediğinizde bu his daha da artıyor. Böyle bir durum var mı açıkçası araştırdım ve bir sonuca ulaşamadım. Ama ilginç bir kişiliği olduğu ortada…

Albümü ilk açtığımızda Amerikan Yerlilerinin enstrümanlarına benzer bir enstrümanla açılıyor sonrasında eğlenceli koro bu melodiye eşlik ediyor. Bu büyülü adaya, büyülü topraklara adım atmışsınız da yerel halk sizi mutlulukla karşılıyor gibi… Eden’s Island parçasını dinlerken aklıma "The Wicker Man"’in ilk sahneleri gelmişti. Wanderer’ a geldiğimizde Ahbez etkileyici sesiyle bize şiir okuyor ve arkada jazz esintilerini görebiliyorsunuz. Eden Ahbez’in kendisini de piyanisttir. Batı müziğine de hakim olduğunu bu şarkıdan görebiliriz. Batı müziğini, egzotik olarak adlandırdığımız enstrümanlarla birleştirirken kendi sıra dışı yaşam tarzının da etkisi albüme yansıyor. Albüm genel olarak bu temada ilerliyor. Egzotik enstrümanlar, neşeli koro arada ortaya çıkan Ahbez’in büyülü sesi ve harika jazz kullanımı…

Albüm 1960 yılında yayınlandı ve kesinlikle yayınlandığı zamanın ötesindeydi. Albüm ne kadar sattı ve ya eleştirmenlerden nasıl yorumlar aldı bilmiyorum. Ahbez’in, albümü yapım amacı tam olarak ne bir fikrim yok ama dinlerken sizi rahatlatıyor ve kulağa hoş geliyor, sadece bu yüzden bile albümün yeterli olduğunu düşünüyorum. Albümü ilk kez dinleyecekseniz ormanda tek başınıza yürürken dinlemenizi tavsiye ederim.