Bir yük var her biri birbirinden ağır, biri diğerinden ayrılmaz.Ayırıp götürürüm diyenin yükünü gönlü taşımaz. Anca Yüreği dertli olan taşırsa yorulmaz.

İşiten aşıklara bir söz var! Ufukta açar, açtıkça yanar bir ateş var. Rıza için ısıtır ise canları, kendine el uzatanları. Gönlünde ateş tutanlara müjde var.

Erenler derler ki,

bu ateşin özü muhabbettir,aleminde... Ateşin harı yâkîn olmaktır. güzel olana benzemektir. 

Benzedim, diyen benzemez; oldum, diyen olmaz. Bu yüzdendir ki muhabbetsiz kalbin nesnesidir taş. 

Neyi yeşertir ki yaşatsın, neyi yaşatsın ki soldursun. Taşlaşmış gönülde ne muhabbet olur, ne rahmet ne de bereket.

Gönlün kıyısı dildir. orada ne biterse dile o gelir. Varmayınca muhabbet denizine, en güzel sözler zehir gelir. Muhabbet gönülden gönüle akar. Taş olan gönlün aynası anca taşa bakar.

Yanmak için soyunanlar, o ateşin bir parçası olurlar. Yanar ateşin hali gibi halden halde erdirilirler.

Aşk ile bakanın gözüne dünyanın malı da görünmez neşesi de. Canına can katanı arar dünya aleminde. Çırpınıp duran kuş misali, her an rıza ona ermedikçe.

Cihanın sultanını istemektir, muhabbet. Her dem kapısının eşiğinde olmaktır, hakikat. Öyle bir haldir ki gökkubbenin eşiğinde yıldız olmaktır, maarifet.

Erenler der ki ;

İşitin ey yârenler! aşk bir güneşe benzer

Aşkı olmayan gönül Misal-i taşa benzer

Taş gönülde ne biter Dilinde ağu tüter

Nice yumuşak söyleseSözü savaşa benzer

Aşk kudret küresidir, sızdırır âşıkları

Kâlden hâle döndürür, andan gümüşe benzer

 Âşık canı dinlenmez tâ dosta ermeyince

Dünyada kararı yok, pervazı kuşa benzer

Ol Sultan kapısında, ol Hazret tapusunda

Âşıkların yıldızı her dem çavuşa benzer

                                              YUNUS EMRE