İnsanlar dinamiktir, stabil bir karakterden oluşmazlar ve hayatları boyunca tecrübe ettiği yaşanmışlıkları, karşılaştığı insanlar ve ilişkileri hayatlarında kendilerini oluşturmada çok büyük bir etkendir. Peki bu oluşmuşluk değişebilir mi?
Ortada bulunan büyük bir yanılgı mı mevcut yoksa? Bu “oluşmuşluk” gerçekten dış etkenler tarafından mı şekillenir yoksa dış etkenler gerçek sizi mi ortaya çıkarır. Daha önceden de duymuş olabileceğiniz “once and addict, always an addict” bir kere bağımlı olan her zaman bağımlıdır. Bu söylemi farklı bağlamlarda inceleyelim, yalancı biri değişebilir mi, karakterinden bunu söküp atabilir mi? Hayır atamaz, yalan söyleyen birinin yalanını devam ettirmemesinin tek sebebi yakalanmasıdır, eninde sonunda durum eski rahatlığına kavuştuğunda tekrar yalan söyleyecektir. Dışardan bakıldığında çok büyük değişikliğe uğramış, hayat tarzını değiştirmiş gibi görünen insanlar bile aslında belli bir karaktere demir atmıştır. Büyük gözüken bu değişikliğin ardında genelde hayatlarında devam etmesi ve değişmemesi dilenilen başka bir etken yer alabilir (kurtarılması istenilen bir ilişki, para).
People don't change. They might want to. They need to / alcoholics're still alcoholics. If they never take a drink as long as they live, it's only 'cause they didn't live long enough. İnsanlar değişmez, değişmek isteyebilirler, değişmeleri gereke de bilir. Alkolikler hala alkoliktir, hayatları boyunca tek bir damla daha alkol almamalarının sebebi yeterince uzun yaşamamalarıdır. (House MD - 4.12 Don't Ever Change) bastırılan karakter özellikleri, dışa tekrar vuramamasının bir çok sebebi olabilir, bunlardan bir tanesi ise korkudur, korku yüzüden suç işlemeyen birinin gerçek bir suçludan farkı nedir, sadece yakalanma korkusu ile ilişkisine sadık kalan bir kişi gerçekten sadık sayılır mı, gücü yetmediği için kötülük yapmayan bir karakter iyi midir? ilahi bir cezadan gelen korku ile suç işlemeyen kişiye iyi denilebilir mi? yani kişinin karakterinin el verdiği bir çok eylem genellikle başka bir otoriter güç, din, yasalar (Big Other - Lacan) gibi dış bir etken sayesinde pasifize edilip bastırılıyorsa ve eyleme dökülmüyor, söz konusu kişideki karakter noksan değil gizlenmiş durumdadır, uygun fırsatta açığa çıkacaktır bu sebep ile kişilerin değiştiği sanılıyor ancak herhangi bir değişmeden ziyade açığa çıkış mevcut burumda.
Bağımlılıktan bir örnek vermek gerekirse, rehabilite’den sonra konuşan bağımlı bireylerin, kullandıkları etken maddeden belirli bir yıl boyunca temiz olduklarını ancak hala bağımlı olduklarını belirtmeleri verilebilir.
Birinin artık fiziksele dökmeyi bıraktığı eylemler her zaman bu kişiyi “yalancı, kötü, bağımlı” etiketlerinden muaf tutar mı? Gerçekten iyi olduğundan mı kaynaklanır? Yaşanmışlıklar karakteri değiştirmez, gerçek karakteri ortaya çıkarır.
Yorum Bırakın