ZİHİN

   Gerçekliği ben yarattım, beni de düşüncelerim. Yani dünya ve tüm gerçeklik benim düşüncelerimde var oldu. Biraz benci bir bakış açısı gibi gelse de aslında hepimiz için doğru olanın bu olduğu kanaatindeyim. Zihnimizle varız, düşüncelerimizle var ediyoruz. Evren ve içerisinde ki her şey bir tür devinim içerisinde, düşüncelerde ölüp, düşüncelerde diriliyorlar. Aynı şekilde düşünceden doğuyorlar. O an düşündüğüm şey var olurken, iki dakika önce ki düşüncem artık var olmuyor. Yani bir gerçeklikten bahsedeceksek bu zihnimiz de tezahür eden gerçeklik olmalı. Zihnimizden bağımsız istediği kadar bir dış dünya var olsun, düşünmediğimiz ve zihnimizde belirmediği anda o dünya artık yoktur. Yeni tanıştığımız bir kimseyi düşünelim, zihnimiz o an o kişiyi var ediyor, gerçekliğimize katıyor, aradan belirli bir zaman geçtikten sonra ise o kişi zihnimizde yok oluyor. O kişinin hala nefes alıp almaması önemli değil. Çünkü artık bizim gerçekliğimize yok oluyor.