Hüyükteki Nar Ağacı, insanın umutlarıyla acı gerçekler arasındaki ince çizgiyi hissettiren, kısa ama oldukça etkileyici bir Yaşar Kemal kitabı. Yaşar Kemal, büyük hayallerin ve masalsı umutların hayatın sert duvarlarına nasıl çarptığını öyle güzel anlatıyor ki, ayırdığınız kısacık zaman diliminde göreceğiniz etki çoğu uzun romanın kat kat üstüne çıkıyor.

Hüyükteki Nar Ağacı, köylerinden çıkıp büyük şehire giderek orada çalışma, zenginleşerek köye dönme hayalleri kuran bir grup köylünün hikâyesini anlatıyor. Gözlerinde öyle derin, öyle kırılgan bir umut parlıyor ki, o umut yollarını aydınlatan tek şeydir. Fakat büyük şehir onların hayallerini kucaklamıyor, içlerinde taşıdıkları masumiyeti ve beklentileri yavaş yavaş siliyor. Peki ya umut?

Yaşar Kemal’in eşsiz betimlemeleriyle şekillenen bu yolculuk yalnızca fiziksel değil; insana, insanın içine, ruhuna da yapılan bir yolculuk. Olayları büyük bir trajediye dönüştürmeden, tıpkı hayatta olduğu gibi, sade ama etkileyici anlatımıyla her zamanki gibi büyülüyor Yaşar Kemal. Özellikle karakterlerinin iç dünyasını, ruh hallerimini, düşlerini anlatan cümleleriyle çok hüzünlendiriyor. Bir yandan insanın kendi kaderine karşı verdiği mücadeleyi, diğer yandan da hayallerin ve gerçeğin iç içe geçtiği bu dünyayı anlatıyor. Anadolu insanının umutlarına, hayal kırıklıklarına ve direncine ışık tutuyor. Yalnızca bir hikâye okutmuyor, insan ruhunun kırılgan ve dirençli yanlarına da tanık ediyor bizi. En çok düş kırıklığı barındırıyor içinde. Bir umuda tutunarak çıktıkları yol, sonunda onları bekleyen boşlukla birleşince, insanın içine bir taş gibi oturuyor.