Advertisement
Advertisement

“Aşırı gaddarlık içeren eylemler yüksek seviyede empati gerektirir.”

“Aşırı gaddarlık içeren eylemler yüksek seviyede empati gerektirir.”
  • 2
    0
    0
    1
  • Kanlı eller gördüğünüz an aklınıza gelen o ilk kelime "suç" veya "ahlak dışı" olmadığında, bunun yerine bir kan perdesi gördüğünüzde gaddarlığın kapılarını açmış olursunuz. O kan perdesinin arkasında metafizik, bir fantezi dünyası, kefaret, intikam hatta belki bir kaybın, aşkın acısı gibi çeşitli tetikleyiciler fark ettiğinizde, aslında kendi yaşamınızın dışında barınsanız dönüşebileceğiniz bir ihtimal, bir mahlukat görürsünüz.


    "Eğer yaşam benim için de o eller için evrildiği gibi evrilseydi... O zaman buna benzer bir şeye dönüşür müydüm ?" 


    Zulüm denilen şeyi empati ile meşrulaştırabilirsiniz. Bir anlığına olsun o elleri kendinize ait kılarsanız kanın anlamlandırdığı o kılıfı anlarsınız. Amaç ilkte meşrulaştırmak değil; anlamak olsa da anlamak meşrulaştırmanın ana kaynağıdır. 


    "Onun bunu yapmak için geçerli bir sebebi vardı."


    Hakkı yoktu belki, kan akışı bir hak olarak tanrıya aitti. Ama bir sebebi vardı, ve açıklayamadığımız o empati dolu anlayışla bunu meşru kıldık, istemeden de olsa.


    Aslanın ağzındaki ceylanla kurulan empati, sizi aslanı öldürmenin anlaşılabilir gaddarlığına sürükleyen yegane şeydir. 

    Tam tersi bir durumda aslanla kurulacak olan empati de aynı şekilde ceylan için bir gaddarlık göstermenize neden olacaktır. 


    Empati tarafsız yapılmaya çalışılsa da bunu başarmak oldukça zordur çünkü empati başlı başına bir tarafın kendisi olmaktır. Ve eğer giyindiğimiz tarafı üzerimizden çıkaramazsak onunla bir bütün olur, gaddarlığına kapılırız. Empati o gibi olmak değil, o olmaktır. Bu yüzden yararlı olduğu kadar da tehlikelidir.


    Ceylan da aslan da kendilerince haklıdır, empatiyi kimle yaptığımız ise tüm bakış açımızı mahvedip yeniden inşa eder; değiştirir. 



    Aynı alıntı hakkında yazdığım ingilizce bir şiiri de paylaşarak bitiriyorum, aynaya baktığınızda ceylanı ya da aslanı değil de kendinizi görebilmeniz dileğiyle. 


    Poem written by Kelebek ( ʚїɞ) 


    No one can say a thing about you being hungry, you ate all these pomegranates,

    and you did not say a word about mind’s complicated boundary. 


    Your heart is a monster which needs a empathy surgery, you cannot be healed,

    you just can adapt by somebody,

    somebody who sees you more than your disfigured body. 



    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.