Hayatın hap şeklinde küçük bir kap olduğunu varsayarsak, biz de içindeki kendine özgü bir renkte olan o sıvıyız. Ve kabı elimizde ne kadar oynatırsak oynatalım, sıvı ne kadar şekillenmeye çalışırsa çalışsın kendinde olan o özgülüğü bırakmayacak. Kabın şeklini alıp uyum sağlamayı bir şekilde başarsa bile yine kendisi olacak. 

Ne kadar farklı yollara dağılırsak dağılalım, ne kadar ağlayacaksak ağlayalım; eğer kendimizi kabul etmeyi başarırsak olmamız gereken yere sürükleneceğiz, orada olacağız. Biz sadece sıvının rengi, veya alabildiği şekiller değil; kabın kendisiyiz.