Kimsenin haberi yok, kimsenin,

kaptanın elleri denizin ruhunda sürüyor gemisini,

balıkları şaşırtıyor suyun karmakarışık haraketleri,

bense oturuyorum bilerek fark edilmeyeceğimi.

Ne gözlerim benzer denizlerin mavisine,

ne ruhum o denli sade ve sahi,

ne sesim ruha bir ninni,  bir ilahi,

yine de kimse tanımaz kimliğimi.

Kimsenin ilgisi yok, kimsenin,

yolu atlatabilmek için içkiye sarılanlar mi dersin,

denizden korkup dualara sığınanları mı izlersin,

karayı izleyip düşlere tutunanlara mı hak verirsin, farketmez

sonunda hepsinin alacağı hal ile hayrete düşersin.

Benim ne var bacaklarım,

ne de olduğum şeyin ağıza alınabilir bir adı,

hiçbirinin haberi yok,

onları kurtaramayacak ne o duaları ne de karaları.

Suyu gerçekten hak ettiğinde bu gemi,

vurduğunda ve anladığında denizin tehlikeli dibini,

o zaman fark edecekler bunca zamandır deri bir taburede oturup gözlemleyen sirenin yapabileceklerini,

önemini.

-ʚїɞ