Uzun süredir çizgi roman uyarlamaları ve süper kahraman filmlerinin güdümünde ilerleyen ve kendini köşeye sıkıştıran Hollywood, bu durumdan kendini kurtarmak için anti kahramanları da perdeye uyarlamaya başlamıştı. Deadpool (2016) ile beraber bu filmlerin en çok ses getirenlerinden biri de Suicide Squad’dı (2016).
Film niteliğiyle tatmin etmese de gişe başarısı yakalamayı başarmıştı. Böylece devam filmlerinin ve yan bölümlerinin yolu açılmış oldu. Bu projelerden ilki, filmde en çok iz bırakan karakter olan ve kendisine büyük bir hayran kitlesi yaratan Harley Quinn’i odağına alan Birds of Prey: And the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn.
Başrolünde yine Margot Robbie’nin olduğu yapımın oyuncu kadrosunda; Rosie Perez, Mary Elizabeth Winstead, Jurnee Smollett-Bell, Ewan McGregor, Ella Jay Basco ve Chris Messina gibi isimler yer alıyor. Yönetmen koltuğunda Cathy Yan bulunurken senaryoyu ise Christina Hodson kaleme almış.
Sevgilisi Joker tarafından terk edilen Harley Quinn depresyona girmiştir. Başarılı bir psikologken her şeyi geride bırakıp çılgın ve kötücül sevgilisiyle farklı bir yola savrulmuştur. Ümitsizlik içinde debelenirken çeşitli olaylar sonucu kendisini yankesicilik yaparak geçinen genç Cassandra Cain’i korumaya çalışırken bulur. Kötü adamımız Roman Sionis ve her biri erkek egemen dünyada çeşitli darbeler yiyen kadınlar olan Renee Montoya, Helena Bertinelli ve Dinah Lance de bu macerada yerlerini alırlar.
DC, Marvel’ın on yıl boyunca inşa ettiği film evreninin getirdiği büyük ticari başarıya imrenerek kendine bir sinematik evren kurmaya çalışmıştı. Fakat bir dizi denemenin ardından ve beklentileri hiçbir anlamda yerine getiremeyen iddialı Justice League filminin ardından yola bildiği gibi devam etmek zorunda kalmıştı. Birbirinden bağımsız parçalardan oluşan bu yapının en son üyesi Birds of Prey.
Filmin, yükselen ‘Mee Too’ hareketine de bağlı olarak kadınların sinemadaki görünürlüğünün arttığı bu dönemde üretilen Wonder Woman (2017) ve Captain Marvel (2019) gibi yapımların gişe başarılarının da motivasyonuyla çekildiğini söylemek yanlış olmaz. Fakat burada farklı olarak tek bir ana karakterin etrafında örülen bir hikâye yerine bir ekibin peşine takılıyoruz.
Ama filmde görsel ton, mizah anlayışı gibi pek çok noktasıyla benzeşen Suicide Squad’da da olduğu gibi gözardı edilemeyecek senaryo sorunlarıyla karşılaşıyoruz. Orada olduğu gibi bir ekip filmi oluşturmak için yola çıkılmasına ve yapımın ismiyle de bu algı oluşturulmasına rağmen ana karakterin peşinden ayrılamıyoruz. Ve aynı zamanda dış ses anlatıcımız da olan Harley Quinn’in macerasını izliyoruz. Aslında kendilerine ait ilginç sayılabilecek hikâyeleri olan Birds of Prey üyeleri ise yan öge olarak kullanılmış.
Yinede garantici ve risksiz bir şekilde popüler ana karakterinin üstünde yükselen bir iş çıkardıkları için yapımcıları suçlamak mantıklı değil. Ama filmin orijinal isminde de kendini gösteren bu kafa karışıklığının beklenenin altında kalan bir gişe gelirine sebep olması ve adının Harley Quinn: Birds of Prey olarak değiştirilmek zorunda kalınması gibi olaylar projelendirme aşamasında yolunda gitmeyen bazı şeyler olduğunun göstergeleri.
Zihin dünyası her daim çalkantılı ve ilginçliklerle dolu olan Harley’nin hayallerinde geçen sahneler filmin sinematik anlamda en dikkate değer bölümleri oluyorlar. Filmde büyük bir yer kaplayan stilize dövüş sahneleri ve dışa vurumcu, rengarenk yapı tasarımı da oldukça tatmin edici.
Harley Quinn karakteriyle özdeşleşen son yılların yükselen oyuncusu Margot Robbie’nin yıldızlaştığı filmde, canlandırdığı iyi karakterlerle özdeşleşen Ewan McGregor ise maalesef kariyerinin en kötü performanslarından birini sunmuş.
Margot Robbie’nin döktürdüğü, bazı sürreel anlarıyla ve başarılı aksiyon sahneleriyle haz veren Birds of Prey, eksikliklerine rağmen eğlence sinemasının kaliteli örneklerinden biri sayılabilir.
Sevgilisi Joker tarafından terk edilen Harley Quinn depresyona girmiştir. Başarılı bir psikologken her şeyi geride bırakıp çılgın ve kötücül sevgilisiyle farklı bir yola savrulmuştur. Ümitsizlik içinde debelenirken çeşitli olaylar sonucu kendisini yankesicilik yaparak geçinen genç Cassandra Cain’i korumaya çalışırken bulur. Kötü adamımız Roman Sionis ve her biri erkek egemen dünyada çeşitli darbeler yiyen kadınlar olan Renee Montoya, Helena Bertinelli ve Dinah Lance de bu macerada yerlerini alırlar.
DC, Marvel’ın on yıl boyunca inşa ettiği film evreninin getirdiği büyük ticari başarıya imrenerek kendine bir sinematik evren kurmaya çalışmıştı. Fakat bir dizi denemenin ardından ve beklentileri hiçbir anlamda yerine getiremeyen iddialı Justice League filminin ardından yola bildiği gibi devam etmek zorunda kalmıştı. Birbirinden bağımsız parçalardan oluşan bu yapının en son üyesi Birds of Prey.
Filmin, yükselen ‘Mee Too’ hareketine de bağlı olarak kadınların sinemadaki görünürlüğünün arttığı bu dönemde üretilen Wonder Woman (2017) ve Captain Marvel (2019) gibi yapımların gişe başarılarının da motivasyonuyla çekildiğini söylemek yanlış olmaz. Fakat burada farklı olarak tek bir ana karakterin etrafında örülen bir hikâye yerine bir ekibin peşine takılıyoruz.
Ama filmde görsel ton, mizah anlayışı gibi pek çok noktasıyla benzeşen Suicide Squad’da da olduğu gibi gözardı edilemeyecek senaryo sorunlarıyla karşılaşıyoruz. Orada olduğu gibi bir ekip filmi oluşturmak için yola çıkılmasına ve yapımın ismiyle de bu algı oluşturulmasına rağmen ana karakterin peşinden ayrılamıyoruz. Ve aynı zamanda dış ses anlatıcımız da olan Harley Quinn’in macerasını izliyoruz. Aslında kendilerine ait ilginç sayılabilecek hikâyeleri olan Birds of Prey üyeleri ise yan öge olarak kullanılmış.
Yinede garantici ve risksiz bir şekilde popüler ana karakterinin üstünde yükselen bir iş çıkardıkları için yapımcıları suçlamak mantıklı değil. Ama filmin orijinal isminde de kendini gösteren bu kafa karışıklığının beklenenin altında kalan bir gişe gelirine sebep olması ve adının Harley Quinn: Birds of Prey olarak değiştirilmek zorunda kalınması gibi olaylar projelendirme aşamasında yolunda gitmeyen bazı şeyler olduğunun göstergeleri.
Zihin dünyası her daim çalkantılı ve ilginçliklerle dolu olan Harley’nin hayallerinde geçen sahneler filmin sinematik anlamda en dikkate değer bölümleri oluyorlar. Filmde büyük bir yer kaplayan stilize dövüş sahneleri ve dışa vurumcu, rengarenk yapı tasarımı da oldukça tatmin edici.
Harley Quinn karakteriyle özdeşleşen son yılların yükselen oyuncusu Margot Robbie’nin yıldızlaştığı filmde, canlandırdığı iyi karakterlerle özdeşleşen Ewan McGregor ise maalesef kariyerinin en kötü performanslarından birini sunmuş.
Margot Robbie’nin döktürdüğü, bazı sürreel anlarıyla ve başarılı aksiyon sahneleriyle haz veren Birds of Prey, eksikliklerine rağmen eğlence sinemasının kaliteli örneklerinden biri sayılabilir.
Yorum Bırakın