Unutmamalıdır ki; zehri zehir yapan dozdur.

Farkettim ki hep bayağılıkta ve olağanüstülükte mutluluk arayan insan, sıradanlığın büyüsünü ve hafifliğini hissettiğinde vazageçilmez bir yaşama arzuna yöneliyor.

"Neden öyleyse ey kavgacı aşk, ey sevgi dolu nefret…”

İşte o an dinçliğinin sırrını anlamıştım. Aklıma aniden şu alıntı geldi: "Hayatta kaynağı ben olmayan sevinç veya keder yok."

Dünyasını; ülkelerin, kıtaların yani insanlığı dizginleyen sınırlarım dışında bir yere kurmuş olan Abdulrazak Gurnah'ın perspektifinden: Haritalar.