Duygularımızı içimize gömerek yaşamak zorunda kaldığımız bu dünya canımı acıtıyor sık sık. Yok edemediğimiz düşünceleri gömmek sanki insanın boğazına bir yumru bırakıyor. Kendimi sürekli ayva yiyor gibi hissediyorum. Devamlı ayva yiyorum. Nefes alamayana kadar. Gözyaşlarım akıyor yumrularıma karışarak. Ayık kafamı çekmek zorunda kaldığım her an mideme kramplar giriyor. Çoğu zaman daha rahat geliyor hayal dünyamda yaşamak. Öyle güzel bir dünya ki orası, gerçek hayata döndüğümde çekeceğim acının büyüklüğüne değiyor. Gerçek hayata dönmek için bir sebebim var mı ki? Kalbim bu denli neye kırık? Anksiyetem yerini delüzyonlara mı bırakmaya başladı?

Belki de ütopyamda yaşamaya dönmeliyim.

Ütopyamda ölene kadar kalabilecek güce sahibim elbet. Birçok el var ancak beni sürekli gerçek hayatın dipsiz çukurlarına çeken. Sımsıkı tutan yakamdan ve gözlerimi beni ağlatacak güzellikteki cennetimden ayazlı bir Ankara gecesine çekmeye çalışan. Ben onlara meleklerim diyorum, aslında kötü bir niyetleri yok çünkü. Sadece bu soğuk şehirde benimle elleri titreye titreye sigara içmek istiyorlar. Sigara içebilmek istiyorsam ayvalarımı bitirmeliyim önce. Ama bilen bilir, ayva yemek öyle kolay iş değildir. 

Zor gerçekleri kabul edeceksin önce.

Boğazından geçireceksin bütün o katılığına rağmen, yutmaya çalışırken çoğu zaman su bile olmayacak yanında. Sonra hazmetmesi gelecek. Sindirmeye çalışırken kıvranacaksın iyice, ne yediğini sorgulatacak derecede hem de. Uzun ve zor bir süreç olacak, ama sonunda ayvayı yemiş olacaksın. Ayvayı yedikten sonra anlayacaksın ancak onun değerini. O zaman yarayacak vücuduna. 

Aşkı ayva yemeye benzetiyorum. Ve bütün bu yazının amacı bu metaforu kurabilmekti. Pişmiş de olsa çiğ de, aşk ayva yemeye benzer. Merak edersin tadını. Eline alır, incelersin. Kabuğunu soyarsın iyice görebilmek için. Bir ısırık alırsın. Küçük ve yavaş bir ısırık. Boğazından geçip geçmediğini kontrol edersin. Tadına doyamazsın sonra. Boğazında bir yumru oluşturmaya başladığını hissetsen de hemen yiyip bitirmek istersin. Midendeki ağrısı bile tatlı gelir bir noktada. Ama bir şekilde o ayvayı yersin. Tekrar tekrar yersin hem de. Sıkılmadan, bıkmadan.

Umarım ayva yemekten hiçbir zaman korkmazsınız. Bütün zorluğuna rağmen.

Görsel:https://tr.pinterest.com/pin/715861303275169647/